Halló vinir!

Ég er alltaf svo ágætlega heppin.. Ég er að passa hunda Svandísar vinkonu eins og ég sagði ykkur. En ekki hvað? Ég var að setja þau minnstu inn eftir að hafa viðrað þau og það er grind hjá þeim í kjallaranum..svona hundagrind! Ég ætlaði samkvæmt venju að klifra yfir hana en datt svona þvílíkt kylliflöt! ..Og ææ..beint á hnén í steypt gólfið og ég sem er að drepast í öðru hnénu!

En að öðru skemmtilegra.. Ég heyrði í Júlíu Lindu Ómarsdóttur vinkonu minni í gærkvöldi. Ég var að segja henni að hún hefði eignast nöfnu. Og ég held að hún hafi verið barasta mjög ánægð með það. Hún var og er ein af mínum bestu vinkonum. Við vorum saman í því að ala upp dætur okkar og hjálpuðum hvor annari í byrjun níunda áratugs síðustu aldar! (Eftir 80) Vá erum við svona gamlar? Nei nei ekki hún allavega sem er 13 árum yngri en ég.

En talandi um vináttu..Ef einu sinni vinir..þá alltaf vinir. Og eins og með Mumma í Seeattle.. Hann var vinur minn í barnaskóla og er það síðan. Ég var reyndar skotin í honum í den. Ekki segja!

En ég ætla að æfa núna hnén og reyna allt sem ég get til að liðka þau..Já þetta er smá vorkunnsemi .......En ég næ þessu!
Silla í Heiðarbæ.